Pióroróg

Pióroróg (Tanyptera Atrata)

To komar? Nie
To ptak? Nie

To samolot? Nie
To Pióroróg, rzadki owad z rodziny koziółkowatych (Tipulidae). Muchówka

Spotkaliśmy się po raz pierwszy o dziwo dopiero w minione lato (2013r.). Niezdarnie latał w pobliżu stosu spróchniałych drzew, za pewne szukając miejsca do złożenia jaj.
 

Co od razu rzuca się w oczy – pięknie intensywny, pomarańczowy kolor.
Osobnik ze zdjęcia to samica, w okresie składania jaj, co można na nim zauważyć. Odwłok od strony brzusznej jest wyraźnie wypukły i przebija przez się przez skórę/błonę biaław kolor czyli kolor jaj. Ten ostro, jakby się mogło wydawać, zwieńczony odwłok to pokładełko, służące do skladania jaj w miękkim, spróchniałym drewnie. Samce są mniej wybarwione, w przeważającej części są czarne, pojawiają się dodatkowe żółte kolory na odwłoku.

Ekosystemem, który najbardziej odpowiada ich wymaganiom jest wiekowy i najlepiej wilgotny las.
 

Można określić go rzadkim owadem, i nie ulega wątpliwości, że on jak i wszystkie bytujące w spróchniałych, obumarłych drzewach gatunki, czy to owady (stawonogi), czy ptaki, niestety ale WYGINĄ. To tylko kwestia czasu. Człowiek w swojej roszczeniowej polityce ekonomicznej przejmuje w dość szybkim tempie wszystkie obszary, w tym leśne. Coraz mniej obumarłych drzew zostawianych jest w spokoju, by mogło w nich swoje kontinuum odbywać życie wszelakich form.
Co za tym idzie ... ? Ludzie. My. :/
 

 

A to bardzo pożyteczne stworzenie bo bierze udział w redystrybucji związków organicznych w ekosystemie. Larwy Pióroroga oprócz spróchniałego drewna żerują na rozkładających się liściach i igłach drzew czy ściółką.

Bohater tekstu może mierzyć do 6 cm rozpiętości skrzydeł, jest zatem znacznie większy od komarów (nawet od sporych rozmiarów komarzyc). Żywią się nektarem, jeśli w ogóle się żywią, bo to osobniki efemeryczne, żyją bardzo krótko, i bardzo często mają tylko jeden cel – rozmnożyć się. Potem umierają.
 

 

 

 

Dłuższą chwilę trwała identyfikacja tej żywej istoty. Na samym jej końcu nie wiedziałem czy to nei jej bliski krewniak Tanyptera nigricornis. Różnic jest jednak kilka, oprócz rozmiaru również kolor krętarzy (krótkiego fragmentu krocznych odnóży łączącym biodro z udem)
W Polsce mamy tylko 7 gatunków koziółek. Skromnie, ale mamy :)
Wygląda też na to, że dobrze czują się w Sudetach i na Pogórzu Sudeckim.

A to już nadesłane przez jednego z czytelników (Pawła S.) zdjęcie godów.

P. S. Nie są niebezpieczne dla człowieka. Nie bójcie się ich. I dajcie znać gdy spotkacie takiego na swojej drodze, ciekaw jestem gdzie występują.